سفارش تبلیغ
صبا ویژن

مثل سیاهچاله، کرمچاله نیز یک اکتشاف ریاضی است که در واقع تکینه گی پیش بینی شده از حل معادلات انیشتین است. اما، بر خلاف ساهچاله که وجودش به کمک داده های نجومی حاصل از رصدهای تلسکوپ هابل از هست? کهکشان های عظیم اشکار شده است، هیچ شواهدی از وجود کرمچاله ها هنوز بدست نیامده است. بنابر این کرمچاله هنوز جرمی در نظریه هاست که به گفته دکتر کیپ اس تورن؛ فیزیکدان نظریه پرداز که صاحب نظر در مسئله سیاهچاله ها و کرمچاله هاست و کتاب مشهور "سیاهچاله و انحراف زمان" را نوشت است: ((… در لحظاتی از زمان خلق میشوند، در مدت کوتاهی باز و سپس فشرده و ناپدید میشوند و کل طول عمرشان از خلقت تا فشردگی انقدر کوتاه است که هیچ انسانی، تابش یا سیگنالی از هیچ نوعی هرگز نمیتواند درون ان، از یک دهان تا دهان دیگرش سفر کند. هر چیزی که این سفر را امتحان کند، در لحظه فشرده شدن گیر میافتد و نابود میشود))

یک کرمچاله دو ورودی به نام دهان دارد که هر کدام محصول تکینه گی اند و در نقاط متفاوتی از فضای خمیده ظاهر میشوند. وقتی هر کدامشان در ابر فضا – فضای خارج از مرزهای شناخته شد? کائنات – پیش میروند و یکدیگر را میابند و منهدم میکنند و طی فرایندی به کمک تونلی در ابر فضا به هم متصل میشوند. براساس انحنای فضا، طول این تونل باید فقط یک کیلومتر باشد و وقتی ما در بخشی از فضا وارد یک دهان شویم و از دهان دیگر خارج شده و خود را در نقطه دیگری از کائنات میابیم. چون بر اساس نظریه نسبیت انیشتین، فضا – زمان انحنا دارد، مسیر عادی میان هر دو نقطه ای از فضا در کائنات که دو دهان کرمچاله انجا باز شده است، ممکن است چندین و چندین سال نوری باشد. بنابراین، از نظر نظری،اگر بتوانیم کرمچاله ای را در ابر فضا باز کنیم و ان را به مدت زمان مشخصی باز نگه داریم، میتوانیم بدون گذر زمان به ستاره های داخل کهکشان و فراتر از ان سفر کنیم.

برای به تصویر کشیدن این چشم بندی، تصور کنید که کائنات ما به شکلی دوبعدی است که در فاصله ای به طول 9 سال نوری- از اینجا تا ستاره شباهنگ – حدود 180 درجه خمیده شده است. واضح است که ما نمیتوانیم خمیدگی فضا را درک کنیم، همانطور که وقتی روی زمین راه میرویم، کرویتش را حس نمیکنیم.

برای اینکه در فضای متعارف کائنات به سوی ستاره شباهنگ سفر کنیم، با هر وسیله ای و با نصف سرعت نور، 18 سال طول میکشد. اما، اگر میتوانستیم در ابر فضا یک کرمچاله باز کنیم که یک دهانش نزدیک زمین و دهان دیگرش نزدیک شباهنگ باشد، میتوانستیم مسافت سفر طولانی مان را به مسیر یک کیلومتر درون کرمچاله کاهش دهیم و در عرض چند ثانیه به انجا برسیم.

بنابراین، اگر کرمچاله ها وجود داشته باشند و اگر بتوانیم کرمچاله ای را در ابر فضا باز کنیم و اگر بتوانیم راهی پیدا کنیم که ان را به مدت زمان مشخصی باز نگه داریم، میتوانیم بدون گذر زمان به ستاره های داخل کهکشان و فراتر از ان سفر کنیم – پس همینطور که میبینیم، مسافرت در فضا توسط یک کرمچاله فرضیه بسیار "اگری" است. وانگهی، این نوع مسافرت یعنی که ما حتی پیش از پرتو نور به مقصد میرسیم. بنابراین، وقتی به انجا برسیم، نوری را میبینیم که متعلق به 9 سال پیش زمین است. پس یک کرمچاله میتواند ماشین زمان یا معبری به سوی گذشته نیز باشد.


  
   مدیر وبلاگ
خبر مایه
آمار وبلاگ

بازدید امروز :5
بازدید دیروز :81
کل بازدید : 1130286
کل یاداشته ها : 413


طراحی پوسته توسط تیم پارسی بلاگ