آخرالزمان در احادیث

احادیث آخرالزمان را بسیاری از دانشمندان شیعه و اهل سنت روایت کرده‌اند6. در اینگونه احادیث وقایع بسیاری ذکر شده‌اند که در آخرالزمان رخ می‌دهند و تحت عنوان کلی «علایم آخرالزمان» یا «اشراط الساعه» نام برده می‌‌شوند. به برخی از این نشانه‌ها «علایم حتمی» اطلاق شده است و به برخی دیگر «علایم احتمالی»7.

 عنوان برخی از این وقایع در ادامه آمده ‌است:

 1- خروج سفیانى (بنا به اعتقاد شیعه: سفیانى، یکى از طاغوتهاى مقدّس مآب از نسل ابوسفیان است و در شام به دست سپاه مهدى شکست خورده و کشته مى شود).

2 - کشته شدن سیّدِ حسنى (بنا به اعتقاد شیعه: جوان خوش صورت از آل امام حسن با سپاهش به حمایت از امام مهدی برمى خیزد و سرانجام، کشته می‌شود).

3 - اختلاف بنى عبّاس در ریاست دنیا.

4- گرفتن خورشید در نیمه ماه رمضان .

5- گرفتن ماه در آخر آن ماه، برخلاف عادت (و نظم فلکى).

6- فرو رفتن زمین بیداء (زمین بین مکّه و مدینه).

7- فرو رفتن زمین در نقطه اى از مشرق و مغرب .

8- توقّف خورشید، هنگام اوّل ظهر تا وسط وقت عصر.

9- طلوع خورشید از مغرب .

10- کشتن « نفس زکیّه » در پشت کوفه همراه هفتاد نفر از یارانش .

11- سر بریدن یک مرد هاشمى بین حجرالاسود و مقام ابراهیم .

12- ویران شدن دیوار مسجد کوفه .

13- به اهتزاز درآمدن پرچمهاى سیاه از جانب خراسان .

14- خروج یمانى (بنا به اعتقاد شیعه: یمانى از مردان نیک و طرفدار امام زمان است ) که به حمایت از مهدی ، با سپاه خود برمى خیزد.

15- ظهور مغربى در مصر و حکومت او بر مردم شام .

16- فرود ترکها به جزیره .

17- ورود رومیان به رمله .

18- طلوع ستاره درخشان در سمت مشرق که همچون ماه مى درخشد سپس دو جانب آن خم گردد که نزدیک شود که آن دو جانب به همدیگر متّصل شوند.

19- پدید آمدن سرخى در آسمان که در فضا پراکنده گردد.

20- آتشى در طول مشرق، آشکار شود و سه روز یا هفت روز در آسمانى باقى بماند.

21- آزادی عرب از اسارت خود را و حکومت عرب بر شهرها و کشورها.

22- بیرون رفتن عرب از تحت نفوذ سلطان عجم .

23- کشتن امیر مصر، توسّط مردم مصر.

24- خراب شدن شام .

25- کشمکش سه گروه در شام.

26- ورود دو گروه قیس و عرب به کشور مصر.

27- به اهتزاز درآمدن پرچمهاى قبیله « کنده » در خراسان .

28- آمدن اسبهایى از جانب مغرب، تا اینکه در کنار حیره (نزدیک کوفه ) بسته شوند.

29- برافراشته شدن پرچمهاى سیاه از جانب مشرق به سوى حیره .

30- طغیان آب فرات، به طورى که سرازیر کوچه هاى کوفه گردد.

31- خروج شصت دروغگو که همه آنان ادّعاى نبوت مى کنند.

32- خروج دوازده نفر از نژاد ابوطالب که همه آنان ادّعاى امامت براى خود دارند.

33- سوزاندن مردى بلند مقام از شیعیان بنى عبّاس بین سرزمین جلولاء (واقع در هفت فرسخى خانقین) و سرزمین خانقین .

34- بستن پلى نزدیک محله کرخ بغداد.

35- برخاستن باد سیاهى در بغداد، در آغاز روز.

36- زلزله شدید در بغداد.

37- فرو رفتن بیشتر شهر بغداد در زمین بر اثر زلزله .

38- ترس عمومى که عراق و بغداد را فراگیرد.

39- مرگهاى سریع و عمومى در بغداد.

40- کم شدن اموال و انسانها و محصول کشاورزى .

41- پیدایش ملخ در فصل خود و در غیر فصل خود تا آنجا که زراعتها و غلاّت را از بین ببرد.

42- کم شدن غلاّت و محصولات گیاهى .

43- اختلاف و کشمکش در میان دو صنف از عجم و خونریزى بسیار بین آنان .

44- بیرون آمدن بردگان از زیر فرمان اربابان و کشتن اربابان .

45- مسخ شدن جمعى از بدعتگذاران، به صورت میمون و خوک .

46- پیروزى بردگان بر شهرهاى اربابان .

47- نداى (غیرعادى ) از آسمان بر همه جهان به طورى که هرکسى در هر زبانى باشد آن ندا را به زبان خودش مى شنود.

48- پیدایش صورت و سینه انسان در قرص خورشید.

49- مردگانى زنده از قبرها بیرون آیند و به دنیا بازگردند و به دید و بازدید با همدیگر بپردازند.

50- در پایان همه، 40بار، باران پى در پى مى آید و زمین خشک را پس از مرگش، زنده و سبز و خرّم مى کند و به دنبال آن برکتهاى زمین بروز مى نماید و در دسترس قرار مى گیرد. 8